Preview - Gallipoli - Nederlandse WO I-shooter krijgt woestijnfront

In dit artikel:

BlackMill Games brengt het vierde deel in zijn Eerste Wereldoorlog‑shooterreeks uit en kiest ditmaal het Gallipoli‑toneel: de Britse en Franse geallieerden (met onder meer veel Australische troepen) vochten van februari 1915 tot januari 1916 tegen het Ottomaanse leger, en de campagne is in Turkije nog steeds een nationaal trotsmoment — tegelijk een gevoelig thema voor landen als Australië, waar 25 april als herdenkingsdag geldt. De studio vervolgt hiermee de serie die eerder fronten in Frankrijk (Verdun), Polen (Tannenberg) en Italië (Isonzo) behandelde.

Gameplay en stijl
- Gallipoli zet een nieuw oorlogstheater neer met woestijnachtige omgevingen: zandstormen en opspattend stof door inslaande mortieren beïnvloeden zicht en tactiek. Tijdens een korte speelsessie traden zulke visuele beperkingen al op, maar de AI‑bots waren daar nog niet altijd goed op ingesteld.
- Kaarten zijn groter dan in eerdere delen, passend bij de ‘expeditieoorlog’ waarin troepen ver van basis opereerden en afstanden groter waren. Dat wordt deels gecompenseerd doordat spelers vaak dicht bij de frontlinie of bij teamgenoten spawnen.
- De reeks blijft trouw aan zijn kenmerk: een verschuivende frontlinie als kernspelmodus — geen snelle, arcade‑modi, maar langzamere, tactische rondes die bij historische wapengebruik passen.

Teamplay en nieuwe mechanics
- Teams bestaan uit vijf groepen van vijf spelers, waarbij teams asymmetrische voordelen kunnen hebben (bijvoorbeeld toegang tot artillerie of juist luchtsteun). Dat stimuleert samenwerking en rolverdeling.
- Nieuw is een ‘downed’‑staat: niet direct dodelijk gewonde spelers kunnen worden geholpen door kameraden om respawns te vermijden. Respawns kosten bovendien punten, waardoor reviven en samenwerking strategisch belangrijker zijn.
- Twee extra, ondersteuningsgerichte klassen zijn toegevoegd: een Medic (snellere revives) en een Ammo‑klasse (bevoorrading van munitie). Die rollen geven spelers die minder gericht zijn op raak schieten toch een zinvolle bijdrage.

Techniek en presentatie
- Gallipoli gebruikt opnieuw Unity en bouwt voort op de technische basis van de voorgaande titels. Visueel is het geen AAA‑product; de serie kiest consequent voor historische geloofwaardigheid boven spektakel, maar er zijn verbeteringen: water‑ en lichteffecten, tijdsverloop met opkomende/ondergaande zon, sfeervolle nachtbeelden en meer destructibility waardoor dekking en zicht door puin en stof dynamischer worden.
- Kritiekpunten uit de hands‑on: personageanimaties ogen nog wat stijf en sommige AI‑gedragingen (zoals bots die geen hinder ondervinden van slecht zicht) moeten nog worden aangescherpt.

Beoordeling en context
- De auteur heeft een gemengde, maar positieve indruk: de setting en de manier waarop teams verschillende verantwoordelijkheden krijgen spreken aan, en de aandacht voor een relatief onderbelicht front van de Eerste Wereldoorlog wordt gewaardeerd. Tegelijk blijft de serie voor sommige spelers lastiger door het trage, tactische tempo en de minder ‘gladde’ presentatie vergeleken met grote commerciële shooters.
- Gallipoli verschijnt in 2026 voor Windows, Xbox Series X/S en PlayStation 5 en ondersteunt crossplay, zodat spelers op verschillende platforms samen of tegen elkaar kunnen spelen. De ontwikkelaars merken bovendien dat interesse toeneemt vanuit de landen die historisch bij de afgebeelde fronten betrokken waren, met in dit geval extra aandacht uit Turkije en Australië.