Datasoevereiniteit: cruciaal voor onze digitale toekomst

In dit artikel:

De EU zet koers naar een eigen digitale autonomie: tegen 2030 moeten drie op de vier Europese bedrijven werken met cloud- en edge-technologieën, waarbij “soevereine” clouddiensten centraal staan. Dit beleid komt voort uit zorgen over afhankelijkheid van niet-Europese aanbieders (Amerikaanse hyperscalers bezitten nu het grootste deel van de markt) en over wetten zoals de Amerikaanse CLOUD Act die toegang van buitenlandse overheden tot data mogelijk maken.

Als reactie loopt onder meer het IPCEI-CIS‑initiatief, waar meer dan honderd bedrijven samenwerken aan een EU-conforme, veilige cloudinfrastructuur die voldoet aan GDPR en andere Europese regels. Het doel is minder afhankelijkheid van Amerikaanse providers, lokale opslagopties en een fundament voor digitale innovatie binnen Europa.

Organisaties en IT-managers leggen tegelijkertijd meer nadruk op datasoevereiniteit: heldere antwoorden op waar data staat, wie toegang heeft en welke jurisdictie geldt. Dit vereist betrokkenheid van bestuur, IT, juridische en financiële teams, omdat non‑compliance kan leiden tot hoge boetes, rechtszaken en reputatieschade. Voor veel kleinere bedrijven is externe expertise van cloudproviders noodzakelijk, wat voor die aanbieders een uitdaging is om helder en betrouwbaar advies te geven.

Praktisch vertaalt dit zich in repatriëring: delen van workloads terughalen van publieke clouds naar on‑premise of private clouds. Volgens het Flexera 2025‑rapport is ongeveer 21% van workloads al teruggehaald en IDC signaleert dat veel IT‑professionals repatriëring verwachten. Niet als afscheid van de cloud, maar als strategie binnen hybride IT‑modellen om controle, naleving, prestaties en beveiliging te verbeteren.

Uiteindelijk vraagt datasoevereiniteit om strategische herijking van infrastructuur, beleid en processen — vaak samen met partners die meer leveren dan basisdiensten — om zo bij te dragen aan een veerkrachtige, zelfstandige digitale economie in Europa.